WEJHEROWO - ZWIEDZANIE KALWARII, MUZEUM KASZUBSKIEGO i STARÓWKI

Weekendowa pogoda pachnąca wiosną sprzyja wypadom na zwiedzenie okolicznych atrakcji. W Wejherowie - dzięki gęstemu szumowi reklamowemu - niemal instynktownie wybiera się przejście Kalwarią Wejherowską, Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej i Rynek z kolegiatą. Z tą myślą pojechałem do Wejherowa.

Panorama dawnego Wejherowa przy ul. Dworcowej. Fot. Kaczor

Pierwsze wrażenie na dworcu - dla przybyszy nie brakuje informacyjnych tabliczek, kierujących do atrakcji głowy Małego Trójmiasta Kaszubskiego (siedziba m.in. powiatu). Również mieszkańcy chętnie wskażą i objaśnią drogę do swoich atrakcji.
Co prawda nie uściśliłem które miejsce Kalwarii chcę zobaczyć w pierwszej kolejności więc w Wejherowie, nazwijmy głównym (są jeszcze stacje SKM Śmiechowo i Nanice) skierowano mnie najbliżej, czyli na ostatnie stacje Kalwarii. Jak się okazał było to dobre w skutkach, ale o tym nieco dalej.
Na ulicach Dworcowej i Hallera w drodze na Kalwarię uwagę zwracają rzeźbione wykończenia fasad starych kamieniczek/pałacyków i architektoniczne rozwiązania w nowych blokach rodem z Gdyni - półokrągłe krańce domów, bulaje w pokojach jak na nadbudówkach statków.

Marynistyczna architektura bloków przy ul. Hallera. Fot. Kaczor

Trafiłem na Kalwarię - wielka tablica z informacją i zdjęciami o "pochodzeniu" i równie duża o modernizacji i remoncie w latach 2006-2008 za unijne fundusze (w sumie za ponad 13 mln zł).

Informacja o odnowieniu Kalwarii Wejherowskiej. Fot. Kaczor

Akurat kończyła się procesja przy Grobie Pańskim dla grupy turystów autokarowych, więc wdrapałem się na wzgórze z Kościołem Trzech Krzyży (pęka, szpara szerokości męskiej dłoni przebiega w intrygującym miejscu - przez środek obrazu ukrzyżowania...). Udało mi się również zobaczyć wnętrza trzech ostatnich stacji drogi krzyżowej - 3. upadku Chrystusa, obnażenia z szat i przybicia do krzyża.

Kościół Trzech Krzyży na końcu kalwarii. Fot. Kaczor

Skoro dotarłem na koniec - warto zobaczyć początek Kalwarii. Nieoceniona okazała się pomoc przechadzającego się w pobliżu wejherowianina. Jeszcze zaprowiantowanie w osiedlowym sklepiku i potwierdzenie dobrze obranego kierunku (plus informacja o wejherowskim muzeum kaszubszczyzny) - trafiłem do Parku Miejskiego im. Aleksandra Majkowskiego ze skrzącymi się w słońcu potokami i strumyczkami. Malowniczo. Nie zdziwiło mnie więc nagromadzenie wypoczywających ludzi. Korzystając bliskości zaszedłem do muzeum w Pałacu Przebendowskich przy ul. Zamkowej. Tu pierwszy zawód. Przewodnik wzięła sobie urlop (jest sobota!), więc zwiedzanie jest niedostępne (chociaż wolne, czyt. bezpłatne). Cóż - hol i pałacyk z zewnątrz zaprezentowały się ciekawie...

Pałacyk Przebendowskich niestety, tylko z zewnątrz. Fot. Kaczor

Kierunek Kalwaria. Okazuje się, że w głównym Wejherowie ogląda się ją od połowy - od Pałacu Piłata do Grobu Pańskiego. By zobaczyć kapliczki Wniebowstąpienia, Ogrójca, Pocałunku Judasza, Wieczernika, itd. trzeba wysiąść w Wejherowie-Nanice i dojść ul. Wniebowstąpienia oraz Gniewowską.
Przy Pałacu Piłata kolejne rozczarowanie - kapliczki są zamknięte. Na szczęście okna umożliwiają zrobienie zdjęć przez judasze. Przy kolejnych kapliczkach - Pierwszy Upadek, Spotkanie z Matką Bożą, Pomoc Cyrenejczyka, Kaplicy św. Weroniki, Bramie Łez i Płaczących Niewiast nawet to jest niemożliwością, bo zamknięte są na cztery spusty (drzwi i okiennice)...

Jezus bierze krzyż w zamkniętej kapliczce. Fot. Kaczor

Spotykamy człowieka roznoszącego ulotki o kalwarii i wielkanocnych uroczystościach. Jest zdegustowany brakiem szerokiego dostępu do Kalwarii. Ja już w tym momencie jestem zirytowany (w końcu przeszedłem się po lesie, a ładniejsze szlaki leśne znam w Sopocie i Gdyni...). "Cieszę się", że zdążyłem zobaczyć chociaż ostatnie stacje na początku wycieczki. Autokarowi turyści pojechali - kapliczki zamknęli.
Teraz już nawet kolegiata i kościół klasztoru franciszkanów nie robią takiego wrażenia. Na Rynku impreza z motocyklistami, propagująca krwiodawstwo (był bus, gdzie można było się podzielić życiodajnym płynem). Ratusz - z zewnątrz ujmujący. Piękny deptak (ul. Sobieskiego) prowadzący do rynku z odrestaurowanymi (przynajmniej w części) kamieniczkami. I smaczny zawijaniec sezamowy z musem czekoladowym z cukierni przy rondzie.

Wejher (na pomniku) i jego Ratusz. Fot. Kaczor

W tym miejscu chciałbym pogratulować instynktu odpowiedzialnym za udostępnianie turystycznych atrakcji w grodzie Wejhera. Zamykanie dla zwiedzających przysłowiowej kury, która przynosi jajka to nie jest najlepszy pomysł, szczególnie w zbliżającym się okresie wzmożonego ruchu wiosenno-letniego. Po co było remontować za ciężkie pieniądze te atrakcje?...


Autorskie zwiedzanie Wejherowa.